Ebemkuşağı Şiiri - Türkay Korkmaz

doğa yalansız
yinelemez mevsimleri yaşam

suskun kalmış uzağında söz
unutmuş yaşını güz
çatlayacak tohum daha dingin

kor dudaklım
karanfil duruşlu
gün yüzlü
gözleri erzincan

koşar yakalar günü
uyanır düş
akar su
büyür mavi

karşı duvara vuran güneş
ısıtır camdan
gökyüzüne sığmaz sevinç
masallar türküler

beyazında ebemkuşağı
saklar yedi renk birden
kurtulur gün muştularla