-*Ebeme Sesleniş * Şiiri - Sevginaz İnal

senin mesleğin
-----beyaza düşen bir kan damlasının
leke götürmeyecek belirtisi
----------kadar kutsal...
senin mesleğin 'hiç'i var ettiğin
-----------oranda yüce
ve sen ebem çevreye saçtığın
-----------ışığınla parılda..
senin kepin ak bulutlardan daha beyaz
o melek kanatlarınla yüksel
uç semaya,koş Anadolu'ya...

koş ebem en ücra noktalara
vatan senden,ana senden hizmet bekler
koş sancılar içinde kıvranan gebeye
koş sana muhtaç olan bebeğe
koş usanmadan,bıkmadan koş..

öylesine engeller varki,
aşman gereken ebem
karlı,tozlu,dikenli yollar
bilgisizliğin ortasına saplanıp
----------kalmış insanlar...
kirli,pasaklı yarı aç,yarı tok çocuklar
doğumun eşiğinde analar
bilgiye aç,sevgiye aç kadınlar var........

sakın deme onlar kirli pasaklı
sakın deme kir kokuyor.
vıcık vıcıksada çocukların yüzleri
sevgi doludur gözleri..
sevgilerini oku gözlerinden

o engeller içinde bilgisizliğe
üstünkörü terkedilmiş insanlar var..
koş ebem,daha onüçünde çocukken evlendirilen
çocuk anaların yanlarına koş..
yanlış inançlar,bilgiler nedeniyle
ölüm döşeğindeki kadınlara....

savaşımcı ol,ebe-ninelere ve bilgisizliğe karşı
ama kavgacı değil,barışsal savaşımcı
eğer inebilirsen seviyelerine
-istiyorsan kabul görmek-,
işte bu senin en büyük başarın ebem...

senin mesleğin leke götürmez
senin insanlara vereceğin bitmez
senin ışığın tükenmez
karanlığın ortasına ışık olmak istedikten sonra...

1986-Taşlıçay-Ağrı