ebeme küfretmeyin Tanrı’dır benim ebem beni ebem doğurmadı ama ilk kez o tuttu elimden ve ben ebemin kollarından baş aşağı sarkarken babam gururlanırdı benden: ‘oğlum oldu...’ diye sonra annem çığlık atardı aniden erkenden doğardım rahminden beni ilk kez babam doğurdu!
Bir dolap gıcırdıyor uzaklarda durmadan
Eşya fışkırmış gibi tılsımlı bir uykudan,
Sarmaşıklar ve böcek sesleri sarmış evi.
Her şey yerli yerinde; masa, sürahi, bardak,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta