*Ebem kusagi Şiiri - Yüksel Akkas

Hani cocukken yagmur yagardi
Sonra arkasinda birde ebem kusagi cikardi
Biz ne severdik ebem kusagini
Bak ordaa taa uzaklarda
Onun ciktigi yerde altin varmis
Kosardik ona dogru
Yaklastikca kacardi bizden

Hani biz kosardik yollarda delicesine
Sıkılırdık herseyden cabucak
Is yapmayi sevmezdik
Ama hep buyur edilirdi

Bir bisikletim olsun istedim
Birde oyuncagim
Sanirim cok sey istemistim hayattan
Vermedi bana

Ama ben yinede ebem kusagini sevdim
Altindan altin cikmasada
Uzaklarda kalsada
Cocukken cok severdim ebem kusagini

Sonra daglarda dolasir
Odun toplar ates yakardik yagmur yaginca
Ve ben ateside cok severdim ebem kusagi gibi
Beni yakmadan once
Ateslere atilmadan once

Aslinda bir istegim yoktu hayattan
Dusundum istedim biraz mutluluk
Veriyor ama arkasindan intikaminida aliyor
Pamuk ipliginemi bagli hayatlar yada naylon ipligemi bilmiyorum
Yada ucuz bir dikis ipligimi desem
Olmadik yerde kopu veren
Ugrastirip didindiren

Cok seymi istemistim bilmiyorum
Yada ne istemistim onuda bilmiyorum
Aslinda ben boyle olsunda istemiyordum
Aslinda ben yasamin boyle oldugunuda bilmiyordum
Simdiki aklim olsa buyumezdim
Öylece kalirdim desem ne mumkun
Her gun batiyor gun
Tekrar sabah oluyor
Ömur geciyor
Bahar oluyor
Sonra ama sonra geri kis oluyor
Dunya donuyor donuyor donuyor
Durmuyor

Ben bi ebem kusagini sevdim
Birde seni sevdim
Sonra ucan kuslari
Sonra sevmedigim cocuklugumu sevdim simdi
Sonra onalti yasimi sevdim
Yada ozledim gulun suya ozlemi gibi

Artik ebem kusaginida sevmiyorum
Ben kostukca kacti benden
Ben hayatida sevmiyorum
Yasadikca uctu elimden
Ben kendimide sevmiyorum aslinda
Yasamayi layik gormedigimden

11mart 2006 22:33