Ebem Iramatlık Döndüce II Yörük Karısı

Ebem,
sandıkta saklardı pekmezi,
sunmak için gelebilecek misafire,

para,
yüklükteki yorganlar arasında
istemeye bir muhtaç geldiğinde
çıkarılmak üzere.

yumurta,
satın almaya gelecek kepiciyi
beklerken birikirdi.
adam üçünü bir arada tutup, sallardı,
cılk olmaması gerekli.

o zamanlar bazı emmiler bize
“-beş yumurta, beşi beş kuruştan”
“-beşi kaç kuruş ederin”
hesabını, sorardı

yumurtanın 'denesi on kuruş'tu, oysa;
yani dört delikli para,
bir de sarı yirmi beş kuruş vardı
ama herkes, parlak parayı tercih ederdi...

ebem; mecidiye, metelik derdi
mangırı geçmez para bilirdi
anlamazdık ne anlama gelirdi
o hala arşın ile alırdı bezi
dirhem ile okka ile satardı
“sedeyağını, dolazını”
metre, kilo demeye bir türlü alışamadı...

“nayeti
“para dediğin el kiri”ydi,
“ukubeti ölüm olur, dirim olurdu”
“sana ilazım olmazsa,
bi eşe-dosta ilazım olu(r) ”du
“yaddan yabandan bi çıka-ğelen olu(r) ”du
“gün doğmadan, neler doğardı”
“ya sende olmalı”ydı,
“ya sana verende olmalı”ydı
“sıkıp hapazından daşanı yalamalı”ydı
“çok yemeynen çok olmaz”dı
“işden değil dişden artar”dı
bu da onun hayat felsefesiydi

II
“-yoğurt penzeherdir.” demişti,
zehir lafı pek sevimli değildi
panzehir, zehire karşı zehirmiş oysa
çok sonra öğrendim, çook sonra

“-yörük ne bilir bayramı,
lak lak içer ayranı”
oba nere, yörük ora
böğün bura, yarın şora
“-ayran her derde deva”
tuz koy, sarımsak ez, bostan doğra
kırıntı ekmek basala

'-böğün bura, yarın şora
dağda daşda
o dağ senin, bu bağ benim,
sürü ardında
geşdi çocukluğum,
genşliğim
hep ö(y) le galacaz sandık
ömrün gıymatını bilemedik
say kı yaşadık'
…..
'-zaman bizim için,
oğlakların doğumu,
guzuların kırkımı
hıdır-ellez
gündönümü
yolma, harman
afyon çapası,
hasır dokuyumu
ekin otu ayıklaması
zemheri
mart-dokuzu
goca-ğarı soğuğu
ne bilcez
haziranı eğlulu.'

'okuma yok, yazma yok,
bilmeyiz eski-yeni
kuzular söyler bize
yılların geçtiğini'•