Ebediyyen Şiiri - Musa Ertürk

Sustu şair; son nefesini verdi..
Bir yoğun bakım odasında onbir gün..
Hiç gözünü kırpmadı şair;
Onikinci gün akşama doğru saat beşte..

Alışılagelmiş kritik vakalar biriydi..
Kah ümitlendik, kah dualarla..
Bir sonbahar akşamıydı..
Saat beşte bütün ruhu uçtu şairin..

Yazdılar bir kağıda, şairin ismini..
Tarihini ve saatini..
Yavuzdu adı..
Benim abimdi..

Şimdi onsuz olmaya alışmak;
Şiirlerinin nihayete ermesine..
Söyleyecek bir sözünün...
Artık ebediyete uğurladık..

Ebediyyen ruhumda yankılanacak..
Ebediyyen şiirlerini soluyacağım..
Dualarımdasın ey şair..
Allah(cc) yar ve yardımcın olsun..