Ebediyet Busesi Şiiri - Gürsel Çopur

şadırvanımda akan tek damla
ne enfes mana bıraktı kırık testime ve ruhuma
ruhumda ilerlediğim haz kaldırımlarında
bir sendeleyiş,bir tutunası halka..
hepsi kucaklandı gözyaşı bıraktığım yıllara
her şey alev değildi bana..aheste yanan közümde
yanaklarımın sıcak katrelerinde buldum aradıklarımı
kirpikler altın başağı şavkında,gerilimde
yüz merdiven gayyada nasipsiz akıbet
terbiye nakşında hayatımın kavşağı
örülür ve sökülmez nass saygısıyla
bu bende saklı kalsın(dı) şifreli ufkuma
şirpençe enseme dayanmadan sessizce
mevtin korosu patlamayan dudaklarda
bir dirilişin kanadı var semada
uçuşuyor kırlangıç toprağında..ve bir gözyaşı
haberi yoksa kesret hacmindeki insanlığın
haberi var kulak misafiri olanlara hayatımın
hayatım koza örmüş gönül misafirlerine
kapımda asılı duruyor: “edep Ya Hû! ”
içilmeyen çaylarda misafir kokusu olamaz
edeple örülmüş bir halı gibi ziyaretler
desen desen yaşamın tınısı var merdivende
bir tahta kulübe dilimini tatsa da bu heyula
ebediyet burcunda dilimlendi arzularım…

Gürsel ÇOPUR