Ebediyet Şiiri - Evren Özcan

Şimdi geçiyordum,

Uğradım.

Hala aynı yerdesin.

Küçücük rutubetli bir dükkan…

Kaset satıyorsun, eski plaklar ve eski şarkılar.

Eski şarkıların ağırlığı gözlerde,

Kirpiklerin taşıyamadığı gözyaşları,

Rutubet.

Yeşil sanmıştım gözlerini,

Oysa yosun tutmuş pınarların.

Geçerken uğrayayım dedim.

Dükkanın yanında bir duvar,

Üzerinde küfürler, damgalar, yazılar,

Özleyenlerin izleri.

Küçücük rutubetli bir dükkan…

İçeri girmeye kıyamıyorsun,

Girsen kasveti ayrı,

Kasetlerin eski, eski plaklar, eski şarkılar,

Eski şarkıları ağırlığı gözlerde,

Kirpiklerin taşıyamadığı gözyaşları,

Hasret.

Hep aynı yerde kalacaksın,

Aynı şarkılarda özleyeceğim,

Aynı cümlelerde, boncuk boncuk düşeceksin gözlerimden,

Önce yanaklarıma ineceksin, süzüle süzüle bir paraşüt ile,

Sonra da yere düşeceksin ve kırılacaksın.

Belki birkaç tane seni kurtabileceğim,

Arada mutlaka bir parçan kırılacak,

Tuzla buz olacak ismin.

Gözlerimin önünde, yok oluşun ve hiçliğin.

Bedeni terkin bu küçücük dükkanda,

Ruhi ikametin, yüreğimin sana göre sol alt ucunda.

Kasetlerin eski, eski plaklar, eski şarkılar,

Eski şarkıların ağırlığı gözlerde,

Kirpiklerin taşıyamadığı gözyaşları,

Ebediyet.

Evren Özcan

03.11.2013 Pzr 19:52