Ebediyen Şiiri - Hacı Öztürk

Sende mi bıktın yaşamaktan,,
Sende mi terkedildin acımasız,
Sende mi her gün batan güneşle,,
ÖLÜYOR,,,,!
Doğan güneşle mutsuzsun.

Umutların yarınlara mahkum mu,?
Mahkum mu isyan duyguların,,,
Öyleyse boş ver.
Üzülme terkedilmişliğe,
Üüzülme kaybolan umutlara.

Bak işte yine gün doğuyor,
Umut doğuyor, sevgi doğuyor,
Uzat hayata mahkum olan ellerini,
Kurtar gözlerini kör karanlıklardan,
Sana uzanan elleri tut,
TUT Kİ BIRAKMA,,,,!

Kavuşalım özlenen sevgilere,
Bir daha sevelim birbirimizi,
AYRILMAMAK İÇİN EBEDİYEN.

Hacı Öztürk İZMİR / 1981

KAYDEDEN Hacı Öztürk