Ebediyen Gidiyorum! ...

Anlamadım ya da anlayamadım
Belki de anlamsızlaştı birden gitmelerin
Gelişler sebepsizse gidişlerin ehemmiyeti mi olur?
Bir boşluk var doldurulamamış ve pansumanı yapılmamış bir yara
Sebebi anlaşılmayan öldüresi bir suskunluk! ..
Aslında hiç var olmamış bir “YALAN” belki de,! ..
Tüketmiş olsa da bir ömrü, doymamış! .. Aç ve haris
Kalana yüklemiş gidenler, taşıyamadığı ne varsa,
Aczin,cesaretsizliğin basiretsizliğin ardına saklanarak! ..
Sislerin, pusların, karanlıkların arkasından gazel okumuş aşk üzerine
…
Acziyetin adı ise aşk;
Lanet olsun! ..
Mahkum etmenin adı olmuşsa “öldüresi sevdalar”
Senin olsun! ..
…
Hiç olmazsa bir kez daha acıtma beni, vurma yaramın üstüne vefasız sevgili! ..
Şayet bu ise anladığın;
Senin aşk diye bildiğin “benim sevdamın gölgesi bile olamaz! ..”
…
Kaldırılan virgülün yerine konan “nokta” hangi gaddarlığın ve ne menem bir kinin nesebi?
Baharları tükenmiş mevsimlerin, hazanları da geçip gider elbet! ..
Ben günahlarımı da hatalarımı da yüklendim gidiyorum..
Merhamet dilenmeden, gözyaşı dökmeden..
Hakkım kalmışsa sende, alacak hanemde kalsın asla “helal etmeden”
Bu da benim sana armağanım olsun! ..
Bensizliğe ya da bende ki nihai tükenmişliğe “dökeceğin bir damla yaş” azabın, günahın olsun! ..
Benimle “helalleşmek” lüksün yok artık! ..
Hakkın varsa “alarak” gidiyor, hakkım kalmışsa “acı” olarak sana bırakıyorum
…
Cevaplanmamış soru, merak edilecek konu kalmamış belli ki! ..
Senin cehenneminden, sensizliğin bilinmezliğine geçtim ben! ..
Berhudar ol! .. Zafer(!) senin! ..
Yenilmişliğimi yüreğimin o mağrur duruşuyla gölgelerim nasılsa
Sen “taç” yapıp başına tak! ..
Ben seni şimdiden kutluyorum! ..
Gitmekse “tek çare”
İşte “EBEDİYEN GİDİYORUM! ..”