Ebediyen Bekleyeceğim Şiiri - Eylem Özdemir

Belki sen farkında değilsin ama ben seni bekliyorum
Yalnız dağların tepesindeki karlar gibi.
Güneş bile vız geliyor.
İçin için eriyip gitsem de,
Sana olan mecburiyetimi gizleyemiyorum
Ya başucunda durmalıyım,
Yada eteklerinde akıp gitmeliyim.
Bulutların arkasına saklanıyorum bir gören olur diye.
Kimsenin başına ak düşmüş demesini istemiyorum.
Göçmen kuşlardan bile kıskanıyorum seni.
Hani bir ağaç büyüse yamacında.
Buz kesiyor içim, soğuktan kasıp kavurasım geliyor.
Bir sonu yok, bir sonum yok biliyorum