Ebedi Yuvam Şiiri - Mustafa Çetinkaya

Yaşama gözlerimi kapattığımda
Aceleyle sarıp sarmalamayın,
Ne varsa ne yoksa bu dünyada var
Hemen toprağa gömmeyin beni.

Usul usul yürüyün mezarlık yolunda.

Sağ olun var olun,
Daha fazla yorulmayın,
Bir arabanın kasasına koyun yada
Bir traktörün arkasına.
Mümkünse mehter takımı yürüyüşünde olsun
Ebedi yuvama yolculuğum.

Paldır küldür toprakta atmayın,
Yavaş yavaş kapansın üzerim.
Ve mezar taşıma çocuklar,
Sarı kırmızı, sarı kırmızı

''Her insan şairdir biraz,
Ben de onlardan biriyim.'' yazdırın mutlaka.

Ve altına
Osman oğlu
Şair Öğretmen
Mustafa Çetinkaya.

Fazlasını istemem, bunlar yeter bana
Hele hele öyle Arapça yazılar hiç istemem
Ya da el fatihalar falan...

Önüm boş olsun, üzerimde zambaklar
Ve mümkünse
Bir katran ağacı olsun mezarımın arkasında
Katran katran kokayım.

Haliyle gelir gidersiniz yanıma
Duanız hep şiir olsun.
Nazım Hikmet'ten, yengemden ve benden
İnsan gibi yaşamaya dair
Birer şiir de okursanız çok sevinirim.

Hoşça kalın, dostça kalın,
Cansever'ce, Işıl'ca, Mehmet'ce,İlkin'ce, Ahsen Tabel'ce
Egemen ve Dağlar Doruk kardeşliğinde kalın,
Hep birlikte kalın.