Ebedi Yalnızlık Şiiri - Elif Eylül Adalı

Derinliğine anlam veremediğim kederlerdeyim
Kaçmaya çalıştıklarımdan yorgun ve bezmiş.
Küçük ayrıntılara boğuldum durmaksızın
Ben ne kendime ne bu dünyaya aitim

Derinlere düşmüyor tırmanıyorum sanki
Bu hislerin bi sonu yokmuşcasına
Şu baharın gelişi zamanın akışı kadar baki

Fani dünya kadar düşlerim de fani
Kollarımla saramadığım duygularımın seslenişiymiş meğer anlamlandıramadığım ruhsuz gecelerimin karanlığı
Sözlerim bende dolup taştı Anladım ki tek gerçek yalnızlık ebedi