Ebedî Uyku Şiiri - Mehmet Barış Tekyol

Sabırsızlıkla beklenen gün geldi.

Asılmış yakalara siyah beyaz fotoğrafları

Eş, dost, hısım, akraba herkes toplanmıştı.

İçlerinde yarım kalmış gençliğin acısı...

Feryat figan yakarış ve ağlayış geldi.

Ana baba kardeş hiçbiri hak etmedi.

Herkesin o hüzünlü son zannettiği,

Sonsuzluk takviminde ilk yapraktı.

Gözü yaşlı kalbi güzel kız geldi.

Bu gidişe herkes gibi o da anlam veremedi.

Beraber kurulan hayaller yarım kalmıştı .

Geride bir çift alyans ve kırık bir kalp kaldı.

Ebedî uyku vakti geldi.

Sessizlik içinde güneşin rolünü ay çaldı.

Gök hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladı .

Artık çürütüyor toprak bedeni.