Ebedi Sır Şiiri - Mehmet Bozkurt Esenyel

Sonsuz zannetmiştim her geçen anı
Ufukta güneşler sönmeden evvel
Düşünmek iyi şey yaşamak güzel
Nafile aradım her kaybolanı

Yaşanan yılların annesi kimdir
Kimler eritiyor yılları böyle
Varlık ile yokluk vermiş elele
Nereye çekiyor günleri bir bir

Görülen her rüya olmasın yarım
Günleri boğmasın içinde gece
Niçin seviyorum bilmem delice
Bu aşkın manası nedir ey tanrım

Hürriyet kapanmış benim içime
Bense hürriyetin elinde esir
Istırap neşeden daha cihangir
Girmez mi bu dünya başka biçime

Sonsuzluk ağlıyor tükendim diye
Her yolun sonunda bir kalın duvar
Ardında bilinmez bilinmez ne var
Huzuru aramak öyleyse niye

Edirne 01.09.1945