Gerçek aşkı bulunca insan,
Bırakmaz onu yüreğinden bir an.
Aşkı tadınca bir kez yürek,
Razı gelmez, gündelik sevgilere ürkek.
Aşk ölmez, mahşeri bekler gibi,
Sadece susar bekler, sanma ki bitti...
Bir kıvılcım, bazen bir ezgi,
İlk gün ki gibi yeşerir sevgi.
O sevgili öyle özel ki,
Yıllar eskitemez yeri baki...
Yıllara meydan okur öyle ki;
Aşığın tek ilham perisi...
Acı bile zevke dönüşür,
Sevgi mukaddestir hep büyür.
Gel de isyan et hadi gidişine,
İsyan bile layık değil ki sevgiliye...
Kayıt Tarihi : 30.3.2013 19:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tekmile Can](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/03/30/ebedi-sevgi-4.jpg)
TÜM YORUMLAR (17)