Ebedi Eser Şiiri - Taha Bilal Mustafa Kekeç

Sessizliğimde hep senin yankın var hâlâ,
Adın içime düşünce, yanar bir kez daha.
Geceye serpilen nurlu yüzünle bir nida,
Gözümde yıldızsın sen, gönlümde bir bela.

​Her nefes alışımda büyür bir taze umut,
Sensiz de yüreğim yanıyor, hep tut beni tut.
Bir tek bakışın bile bin söze bedeldir inan,
Kader yazmış bu aşkı, düşmüş yarına her an.

​“Sev beni, sar beni.” diye söyledim rüzgârla,
Gizlice kokun geldi, vurdu bu yanan bağra.
Ellerin dualarımın biçiminde bir kutsal hâl,
Dokunur kalbime hep, sessiz bir yüce misal.

​Ne zaman ki dalıp gitsem en uzaklara,
Kalbim seni bulur hep aynı bildik yollara.
Bir tek tebessümün yeter, susar tüm bu cihan,
Sözlerim düşer yine huzuruna o güzel ân.

​Gel, yazdım sevgimi ben derince bu gönlüme,
Silinmez hiç yağmurla, düşmez bu ıslak neme.
Seninle tamamdır artık bu aşkın şiir eseri,
Aşk kalır dualarımda… ebedî bir en son yeri.