Ebedi Seninleyim Ey Sevgili

Yanlızım ey sevgili,
Yanlızım işte.
Yine her zamanki gibi yanlızım.
Fakat, sanma senden uzaklardayım.
Ben senin yanı başında,
Nazınla baş başayım.
Sense benden haberin yok gibi,
Heyhat beni duymuyor gibisin…
Oysa en yakınımdasın benim apaçık gerçek gibi
Sevdalardayım her an seninle
Nazın hoplatıyor yüreğimi
Yüreğimin en derinliklerini
Ve sen susuyorsun nazlı bir sevgili gibi
Ve ben Yanlızım ey sevgili.

Yanlızım diyorum
Yani seninle baş başayım.
Aşkınla divaneyim biliyorum.
Sana olan bağlılığımı ey sevgili,
Haykırıyorum.
Sense nazlar ülkesinde bana kur yapmaktasın.
Kah bir gülistandan gelir işvelerin,
Kah bulutlarda, kah okyanuslarda gezinmektesin.
Kah yıldızlarda, kah öteler ötesindesin.
Gerçek şu ki:
Ey sevgili,
Sen, tüm mekanlardan münezzeh olan yerdesin.
Bense her an senin hasretindeyim.
Ve ben yanlızım ey sevgili.
Ben yalnız senin derdindeyim.

Ben küçüktüm yıllar önce
Biricik annemin kollarında,
Yani kendime yetmeden önce,
Küçücük beynimle düşünüp
Küçücük adımlarımla yürürken,
Hiç bir şeyden habersiz,
Koşarken gül bahçelerinde,
Birden durup gözlerimi dikerdim ufuklara,
Sonra ufuklardan,
Hislerimle çıkardım bulutlara
Orada…Oralarda,
Seni arardım ey sevgili.
Kendimden habersiz,
Senin mülk ve diyarında
Seni sorardım.
Ve bütün gönlümle ey sevgili,
Seni sarardım.

Neredesin ey sahibim?
Bir haber ver.
Ey en sevgili,Seni nasıl bulurum?
Bir gün elim bomboş,
Bir gün yüzüm kapkara bir şekilde,
Sana kavuşacağım.
“Ne ile geldin bana”
Dediğin zamanı bekliyorum.
Ben de:
“Ey sevgili sana layık hiçbir şeyle gelemedim”
“Sadece affını ve rahmetini umarak sana geldim.”
Diyeceğim.
Sen de beni sonsuz rahmetinle kuşatıp,
Cennetine koyacaksın.
Ümidindeyim.
Ve ebedi seninleyim Ey SEVGİLİ..