Ebedi Şehrim Maraş Şiiri - Ömer Işık 2

EBEDİ ŞEHRİM MARAŞ
Horasan’dan, Maveraünnehir'den, Asya'dan,
Malazgirt'ten, Kafkasya'dan gelmişem atayurttan.
Ben bu ana vatanımı, çok aradım da buldum,
İlel ebed artık burasıdır benim vatanım.
---
Sanma ki, kim önce geldiyse, burası herkesin,
Kim demiş, ben doğmadan önce bu yer başkasının.
Toprak olmuş atalarım, bana miras kalmıştır,
Şehrimin fatihi, atası Malik bin Ecder’dir.
---
Titreyen Mar’aş'ın kadrini,Fatih, Yavuz anlar,
Kız alırlar, bırakmayız burayı heman derler.
Tarihte yoktur, benzer havası, başka toprağı,
Poyrazı estikçe, mertlikle yoğurur toprağı.
-----
Karacaoğlan şiirinde, ben Maraşlıyım der,
Nice şair doğurdu bu toprak, nice yiğitler.
Şimdi yine es poyraz, yoğur beni toprağımla,
Düşmanım çok, nam salayım, aslımı unutturma.
---
Artık sığmam, Ahırdağı’ndan Aksu’ya, Bertiz’e,
Ey Gençlik sen onurunu hiç bir zaman düşürme.
Sütçü İmam’ın kurşunu, tutuşturdu çerağı,
Maraş'tan İstanbul'a başlattı, onur savaşı.

---
Bekler senden ataların, yadigar emaneti,
Cesaretinle korumalısın Cennet vatanı.
Ey Maraşlı düşürme yerlere, bu kurşunu Sen,
Ta ki vatanında şehit oluncaya kadar Sen.