Ebedi oldu Şiiri - Sevinc Arzulu

Qurban olum torpağıma,elimə.
Ölüm sözün alammıram diliə.
Nifrətim var ayrılığa,ölümə.
Ata,söyüd sənsiz saçını yoldu.
Getdin,bu ayrılıaq əbədi oldu.

Səbr etməyə artıq məndə dözüm yox,
Odlanıram,ocağım yox,közüm yox.
Zalım fələk.mənim sənə sözüm yox,
Gözlərim bulud tək boşaldı,doldu.
Getdin,bu ayrılıq əbədi oldu..

Unuda bilmərəm səni heç zaman,
Könlüm inildəyən,ağlayan kaman.
Tənhalıq hey məni yandırır yaman,
Sənsiz həyat mənə bir heçdi.noldu.
Getdin.bu ayrılıq əbədi oldu.

Deyirlər ki səbr et,səbr etmək olmur.
Söyüdlər boş yerə saçını yolmur.
Hicranın.həsrətin vüsalı olmur.
Yolumu kəsən boz .tikanlı koldu,
Getdin.bu ayrılıq əbədi oldu.

Şəklinə baxanda boğur məni yaş,
Çətində hayıma yetəmməz qardaş.
Yenidən dünyaya sən gələydin kaş,
Sən getdin,çəmənim saraldı,soldu.
Getdin,bu ayrılıq əbədi oldu.