Ebedi Nokta Şiiri - Yorumlar

sen ve ben sevgili birbirine çok uzak, enlem ve boylamlardayız. ben çaresizlik çölünde susamış, sevgin ekvator yakıcı bent olmuş bedenime. yanardağa döndüm lavlarım kendimi yakmadan, sessiz akan hüzün yagmurlarımla, söndürdüm içimdeki volkanı. gözden akan yaşlardan ısındı okyanuslar. yoruldum beynimdeki neden niçin nerede fırtınasından. kabuğuma çekildim yalnızlığın kolları sarıdı beni. sevdim bu huzru bu sessizliği. ne kadar sürer sabırla beklerim gecelerce, bir gün gelecek elbette içimdeki küllenen volkan tekrar canlanacak. işte o zaman çöllerde yağmurlar yağacak, denizlerde dalgalar çoşacak, martılar dans edecek, gecelerimi mavi yıldızlar aydınlatacak, güneş ay rakip hep parlayacaklar. kokuları büyüleyici tanınmamış renkte açacak lavantalar güller, ayrılık kelimesi silinecek dünyadaki tüm sözlüklerden. biliyorum vakit gelecek biz seninle sevgili enlemle boylamın kesiştiği, ebedi nokta olacağız. tek bir nokta...