Bir çağlayan söndürebilir ancak
Ruhumu usul usul eriten bu ateşi
Kim bilir kim çıkartacak
Benliğimin dipsiz kuyularına
Gömülü bu güneşi.
Her yolculuk bir ömürdür bana
Hem bitsin isterim
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
