Şöyle dört başı mamur alabildiğine hür
Eteğinden kar düşen dağlaramı sığınsam,
Şu yorgun hislerimi sırtlanıp çıkıp yola
Beni bana bırakmaz her ne varsa arınsam..
Azap ateşi gibi bendimi çevreleyen
O keder denizinde keşke bir ben boğulsam,
Çığlığı kulağımda uğultuyla yükselen
Ölüm sessizliğinde ebedi huzur bulsam..
Sarılıp avunduğum yığıntılar içinde
Yitirmek üzereyim tüm iyi niyetimi,
Dayanılmaz acılar pusudayken peşimde
Hiç kaybolmamış sayın derin mahiyetimi..
Bilinmeze giderken en olmadık yaşımda
Ruhumun yansıması bir musalla taşında,
Gök kubbenin kapısı aralanmış demek ki
Bedenim kadifeden bir kefen kumaşında.
Ebediyete teslim oldum işte sonunda
Hiç olmadığı kadar şuan aklım başımda,
Uykusundan uyanıp şu yalan yaşantımın
Huzur bulurum belki ahiret hayatımda.
30/01/2019__16:15
Selma ŞanalKayıt Tarihi : 30.1.2019 18:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Selma Şanal](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/01/30/ebedi-huzur.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!