Gönlümde Ebedî Olan Leylâmsın

Sende bir tanemsin nurtanem cansın
Cenneti Âlâ’dan gelen Leylâmsın
Şu kadir gecesi mukaddes günde
Zülüflerinle saz çalan Leylâmsın

Ne kadar çalsanda gönül sazını
Silebilirmisin alın yazını?
Öpeyim gamzeni dönde yüzünü
Sen ki beni benden alan Leylâmsın

Sevdâya işkence varmıdır dînde?
Kâlbinin her ah u feryadı bende
Benim gözüm gönlüm aklımda sende
Ebedi kalbimde kalan Leylâmsın

Hem bana hem sana zulüm ettikçe
Benim gibi eriyorsun gittikçe
Kandilde fitil yağı bittikçe
Nârı Cehenneme dalan Leylâmsın

Sevdamız miyarı sığmaz hesaba
İster cellâta ver ister kasaba
Ben boynumu uzatınca masabı
Belki öldüğüme gülen Leylâmsın

Biz Galu Belâ da vermiştik ahdı.
Kuracaktın gönül köşkümde tahtı
Ellâh güldürürken gül açan bahtı
Zûlmetle karartıp solan Leylâmsın

Yaptığın zûlümden göz göre, göre
Âşıkının âhı çıktı göklere
Senin ile hemhâl olan kadere
Aklınca bahâne bulan Leyulâmsın

Âşkın İSLÂMİ’yi etti, divâne
Ka’le alınmazı edip bahâne
Nasıl varacaksın yüce divanâ
Gönlümde; ebedî olan Leylâmsın