Maziye özlemim, taştı içimde,
Anasız bir ocak, tütmez dediler.
Ne var ki şu sefil, garip içinde,
Evlat özüne kin, gütmez dediler.
Yazıldı yazımız, kırıldı kalem,
Şahit oldu buna, koca bir alem.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
