Ebedi Bir Masal Kutucuğu Aşk

Tavsız tohumları uzağa atar rüzgâr
Toprağın yalvarışını duymaz yağmurlar
Kelebeğin ömrü üç gündür diyorlar
Asırlardır uzaklarda yaşar mağrur özlemler
Dudakta nem, tende kahır, ruhta sevinç
Ve çürümüş tahtalarda lirik şiir
Aşk kekre bir nida, daldaki intizardır…

Damda tıpırtı, dalda hışırtı, toprakta su şıkırtısı
Islak yollarda bir adam, dudağında ebedi aşk
Islanmış saçlarıyla denize bakıyor kadın
Havada yağmurun bulutla sevişmesi
Rüzgârın nazlı yakarısı var dudakta
Keskin bir ıslık sesi çok uzaklarda
Yapışkan hengâmeyle savruluyor anılar
Alıp götürüyor beni, benden çok uzaklara…

Uzun bir özlem tasası içimin bozkır yalnızlığı
Umarsız devrilişlerle sana uzaklardan getirdiğim
Ebedi bir masal kutucuğu bizim için aşk
Ellerimin yangın çiğitindeki çaresizlik sana uzanışım
Dudağının kavında özleme ve aşka yuvarlanışımız
Kayıp düşlerin terkisinde olsam da
Ruh yanında kalmaya ben hazırım
Yüreğinin fısıltı koylarında her sabah
Hayatın yorgun demini yalım sarılışlarla
Sonsuza dek yudumlamaya razıyım…

Ruhumun muhacir raksında düş dalgalanıyor
Yorgun imbatıma yüz sürüyor aniden yaşam
İçimde söndürülememiş alaz yangınlarım
Sevdanın rıhtımlarında umarsız bekleyişler
Yorgun gemiler görünüyor çok uzaklardan
Aşkın perdesini aralayarak bana el sallıyor…