Ebedi Bağlar Şiiri - Sefa Akkaya 2

Bir gözyaşı damlası olsaydım
Gökyüzünde mavi bir kanatla süzülüp
Dünyaya yavaşça düşseydim
Hisseder miydiniz yokluğumu

Yaşayamadan kaybettim seni
Bir umut ışığı olarak kalbimde
Hala hissediyorum eksikliğini
Sanki bir yıldız kıpırtılarıyla yetinir gibi

Can parem, adınla bile seslenemedik sana
Rüyalarda buluşurduk belki de
Ama hayatın gizemli cilvesiyle
Diyarlarına uğramadan göçtün gökyüzündeki meleklere

Ve sen, meleğim
Erkenden solgun bir yaprak gibi düştün bu dünyadan
Gözlerimde hâlâ acıyla yanıyor hatıraların
Sözcükler yetersiz kalıyor hüznümü anlatmaya

Birleştiriyorum hepinizi kalbimde
Sonsuz sevgiyle örülü bağlarla sarıyorum sizi
Zaman, mesafe ya da ölüm ayıramaz bizi
Ruhsal birliğimiz sonsuza dek sürecek, bilirim

Bir annenin gözlerinde yaşar ölümsüz sevgi
Bir ailenin ortasında soluklanır hatıralar
Ve gökyüzünde yıldızlara dönüşürsünüz
Her gece gözlerimizi kamaştırırsınız

Yaşamadan gitmek ne acı
Ama hala hissediyoruz sizi yanımızda
Kalplerimizde taşıdığımız anılarınızla
Sizlerle gülümsüyor, ağlıyor, yaşıyoruz