Aşka susamış yüreklerdir çorak topraklar
ve
Maşuğu beklerken adem sonsuzluğu anlar
Sonsuz bir ateş yakar her demi
ve
Maşuğu beklemek bulmak mıdır içimde ki seni
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Son yoktur lügatında aşığın
ve
Vuslatıdır aşk, aşık ile maşuğun
Bilmem vuslat midir yoksa yok oluş mu?
Selamlar.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta