Cihan ve Rojin: Ebedi Aşkın Hikâyesi
Bir zamanlar, doğunun küçük ve şirin bir şehrinde Cihan adında bir genç yaşardı. Cihan’ın kalbi ise sadece bir kişi için çarpardı: Rojin.
Rojin, şehrin en güzel kızıydı. Güneş gibi parlayan gülüşü ile herkesin dikkatini çekerdi. Ancak Rojin, sade güzelliğinin ötesinde, zekâsı ve nazik kalbiyle de tanınırdı.
Cihan, Rojin’i ilk kez şehrin meydanında bir kırtasiyede görmüştü. Cihan, Rojin’in zarafetine ve güzelliğine hayran kalmıştı. O andan itibaren, Rojin onun için dünyanın merkezine yerleşti.
Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı,
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Devamını Oku
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta