İnsanların uzanmış, emelleri ebede,
Gider kaprisler, gelir ihtiraslar nöbete.
Kainatı ihata ediyor efkarları,
Ezhan eneye dönmüş, ben bendedir karları.
Ebedi saadetin envaında emeller.
Yıkılıyor direkler çürüyecek temeller.
İhlaslı bir sevgi yok muhabbetler ücretli,
Aç canavardan insaf bekleyen ne cüretli.
Tarik-i nameşruda gidenler ne bulacak?
Mahbubdan; ona gaddar, bir adavet olacak.
Kötü emel güdenler, yanlış yolda gidenler,
Maksudun zıddı ile ceza çeker bedenler.
Tek kefeli düşünme, adalet terazisin,
Dünya varsa; var uhra, bunu böyle bilesin.
Bu sözler hep kendime hiç kimseye değildir,
Herkesten önce, nefsim hor, hakir ve zelildir.
09/05/2008
Güven Çinuçen
FİZİKCİ
(Bedri Tahir Adaklı’ya ithaf
Edilmiştir.)
Kayıt Tarihi : 31.5.2008 05:36:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İhlaslı yüreğinizi ve bu yüreğin bir tezahürü olarak bizleri feyzlendiren dizeleriniz beni oldukça etkiliyor.
Şiirlerinizin tamamını okuyabilmek için zaman kolluyorum.
Sizinle tanışmak beni çok sevindirdi. Kısmet olursa biribirimizi daha yakından tanırız...
Şiiriniz her türlü övgünün üstünde.
Mana derinliğiyle gönüllere iniyorsunuz.
Teknik ve kelam mükemmel...
Sizi tebrik eder, yeni şiirlerinizi beklerim.
Selam ve hürmetlerimle yeni yazdığım ve henüz sayfama indirdiğim bir şiirimi yorumlarınıza bırakıyorum.
Allah'a emanet olun....
Bu dünya deli
Ayakları karda
Bu çocuk ağlayamaz
Donmuş yanacıkları
Bitirmiş titremelerini
Bizi terkedeceği belli
Bu dünya deli
Gözlerindeki iz yalnızlığından
Çaresizliğinden kanamış dudakları
Kaybolmuş köyü hayallerinden
Bir kış ortasında kalmış çocukluğu
Çalıp oynayacak birazdan çengiler
Bu dünya deli
İki eli yakasında sevdiklerinin
Karlı yollarda düşürmüş bedenini
Unutmuş tandır ekmeğin kokusunu
İtip durmuşlar on iki yılını
Bir ileri bir geri
Bu dünya deli
Bu dünya deli
Acil'in kapısında mahşer
Çığlıklar sessiz
Bir ömür tükeniyor kısa mı kısa
Umut mosmor hokka dudaklarında
Hiç yoktan ölecek yetişin dostlar
Bu dünya deli
Nafi Çelik
TÜM YORUMLAR (4)