Ebed yolcusu Şiiri - Cihat Şahin

Tali yollarda, sek sek oynarsın
oyunmu oynarmış, ebed yolcusu?
Sevinçle el çırpar, gönül eylersin
Hazırlık yapmazmı, cennet yolcusu?

Masayı kurmuşsun, üstünde dama
Vaktini atarsın, bir korkunç sam’a
Kalmıyor zamanın, telaşa gama
Hiç gamsız olurmu, ebed yolcusu?

Adını koymuşlar; ”zaman öldürmek”
Diriltmek var iken, niye öldürmek?
Senin vazifen; baht’ı güldürmek
Katletmez atiyi, ebed yolcusu

Önünde gazete, çoğu paçavra,
Üstünde suretler, üryan kadavra
Olmuşsun bir mankurt yahut ta parya
Diyorsun kendine” cennet yolcusu”

Kare bir masa sohbette dostlar
Mevzuda din hariç, bin türlü halt var
Müslüman, günahı, onlara katlar
Sorsan bunlarda, cennet yolcusu

Siyaset baş mevzu, diyanet rafta
Vatanlar kurtulur, bir çuval lafla
Çokların derttedir, başları gafla
Maalesef adları,”ebed yolcusu”

Guruplar kurulur, turlar yapılır
Müritler salikler, buna katılır
Türbede turnede, cennet satılır
Bulmuştur kolayı, ebed yolcusu

Turistik gezi, umreler haclar
Parası olanlar, yapıyor kaçlar
Kalbini sızlatmaz, çıplaklar açlar
bencil’mi olurmuş, ebed yolcusu?

Taklittir namazlar, çoğunda riya
Üstünmüş ashaptan, onunla güya
Ölçüymüş kendine, gördüğü rüya
Kıstası şaşırmış, ebed yolcusu

Kimisi zahirden, inmez derine
Tefekkür emrini, koymaz serine
Koyar kendini, veli yerine
Rotayı şaşırmış, cennet yolcusu

Haydan gelenler, hu’ya, yönelmez
“yöneldim” diyene, şuurlu denmez
Yükselen ateşler, tövbesiz sönmez
Unutmuş kendini, ebed yolcusu

Durumlar vahamet, arz eder dostlar
Ameller nahoştur, bilinmez kastlar
hevanın mahkûmu, havaslık taslar
Eneye mahkûmdur, ebed yolcusu

Şeyhini nebiden, üstün gören var
Diyor ki; ”ölenden hiç olurmu yar”?
Sanki şeyhine, ebedi bu diyar
Haddini bilmiyor, bidat yolcusu

Bu hamur su ister, anlayın sizler
Az çok suçluyuz, sizler ve bizler
Unuttuk hayâyı, kızarmaz yüzler
Muhtaçtır tövbeye, ebed yolcusu