Ebed Suyu Şiiri - Talha Özsarı

Sürmeyi ruhumu çıkmaz sokağa,
Zamana şerh giydiren saat ettim.
Takıldım ummadığım yerde ağa,
Kalbime imkansızı vaat ettim.

Acemi bir hevesti yakındığım,
Daha fikrim çıkamazken sabaha.
Kalbimden, ki aklımdan sakındığım,
Söz istedim ebed için yanmaya.

Yıllarca iz sürdüğüm cesaretten,
Tekerrüren boğulduğum kesretten,
Kamburumdu, kurtuldum esaretten,
Kapıldım ebed suyundan kanmaya..