Kâhinler ebcedini tutsunlar sensizliğin.
Karıncalar su taşısınlar yuvalarına.
Cehennem alevinde zebaniler,
haykırsın yokluğunu.
Ben zemherideyim şimdi.
Kristalize oldu gözyaşlarım.
Çoktan vurgun yedim çoktan,
bin ömür derinliklerinde hayatın.
Pelikanlar, hüzün taşır kursaklarında,
Pençelerinde baldıran zehir i.
Ektiğini topluyor müflis ömrüm.
Zamanın tarlalarında.
Güneş tarasın saçlarını,
Ruz -i gar okşasın.
Yıkılsın hayat denilen zaman,
Seninle, yeniden başlasın.
Kayıt Tarihi : 2.9.2006 21:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Abdullah Ecevit](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/09/02/ebced.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!