ezgi
Yaşamak ağrısına
Dem tutabilmek adına
Huzura kulaç atmaya
Sevince köprü olmaya
Hem isyan
Hem de arınmanın adı
Sığınabileceğimiz
Biricik yuvadır ezgiler
Dilin döndüğü
Sözün yettiğince
Sıralayıp durulan
Taş kesiği yüreklere
Demir perdeli gözlere
Dozaşımı kederleri
Söndürmeye kandil
Ağıt olup yol süren
Sevdalı türkülerdir
Öylesine ki
Ya birbirimizin cehenneminde
Sözüm ona
Yanıp kavrulacağız
Ya da ellerimizle
İnşa ettiğimiz
Ezgilerin yurdunda
Birbirimize yaslanarak
Acılarımızı sağaltacak
Coşkularımızda ortaklaşacağız
Yani demem o ki
Ya seveceğiz doymayasıya
Ya da umutsuzluklar girdabında
Her gün öleceğiz..3.3.23
Kayıt Tarihi : 5.3.2023 12:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!