Hey gidi değirmen hey gidi hanlar

peşgonun üstünde bir kara demlik
hey gidi değirmen hey gidi hanlar.

muhteşem kar yağardı derelere dağlara
kuşlar saçaklarına tüner di çatıların
buzaklar ve kuzular büzüşürdü ahırda
hasret kalırdı herşey güneş ışıklarına
ilkbaharı beklerdi bütün canlar çaresiz

uzun kış geceleri ne masal dinlerdik
taş duvardan evlerin ahşap odalarında
çeşmeler buz tutardı kar taşır su yapardık
koşar coşar oynadık gençlerle sokaklarda
Uykusuzluk susuzluk hangimizin umrunda

buram, buram çileli hasret kokardı yollar
Özlemle birbirine sarılırdı komşular
topyekün tükenirdi köyde bütün imkanlar
İnleyip ah çekerdi yaşlı hasta nineler
biter elbet karakış deyip beşik sallardı.

birbirine tutkundu köyün bütün gençleri.
saygılı hoşgörülü gelin kızlar ablalar
şimdi harabe olmuş çoğu evler ocaklar
mezarlıklar yol olmuş yazık kimsesizlikten
Fatiha okuyoruz bütününe yürekten.

tandırın şurtunda bir kara demlik
hey gidi salmankas hey gidi yıllar...