** E v i m d e y i m** Şiiri - Nilgün Acar

E V İ M D E Y İ M
Rüyada mıyım? Gerçek mi? Hala zaman zaman sorguluyorum.Ama 16 Şubat’tan beri Alanyada,kendi evimdeyim.Hatta,az önce kapı çaldı ve gidip baktım.Bazı eksiklerin dışında,yerleştim bile.Mutluyum,çok mutluyum.
Şu anda,ciddi bir sorun yok.Canım Ayşem yerleştirdi evimi.Yardımcı kadınım da,çok iyi.Hemen her şey,istediğimce. O yoğun tempo, zorunluluklar,gergin-sorunlu ortam yok.Olumsuz etkilendiğim hiçbir şey yok.Yorgunluğumu atamadım üzerimden henüz.Bol,bol uyuyorum.Havalar ısındıkça,her yönden dinlenirim.
Güneşle geldim Alanya ya.Yağmur yağıyormuş benden önce.Birkaç gün,iyi gitti hava.Ve ben hep dışarı çıktım.Sonra yağmur yağdı hep.Çok güzel yağmurlar.Hava hafif.Bir de,ev içleri ısınsa.Kalorifer filan yok buralarda.Klimalar,elektrikli ısıtıcılar kullanılıyor.Ve yeterli de oluyor.
Tanrım inanamıyorum! Ben kiralık ta olsa,kendi evimdeyim.Olağanüstü bir düş bu.Yıllar önce verilmiş bir kararın uygulanması,eyleme dönüştürülmesi.3.kez,sil baştan başlıyorum hayata.Ve hayat,cesaretli olanları seviyor,destekliyor.Birşeyleri istemiyorsan-beğenmiyorsan,değiştirme gücün olmalı.Benim gücüm var ve hayat ondan korkmadığım için,beni destekliyor.Hayatı seviyorum,o da beni.En kısa sürede,hayatımı kendim kazanmalıyım.İstediğim kapıları açtırmalıyım.Kendimi ve evimi,mütavizi koşullarda da olsa,kendim geçindirmeliyim.Bunun yolunu bulmalıyım.Sevdiğim insanlara sorun olmamalıyım.Şu yazılarımdan bir para kazanabilsem.Ya da şarkı sözü işim bir olsa.Hepsi de olacak.Çünkü ben istiyorum.İstediğim olur benim.
Çok güzel ayrıldım İstanbul dan,kaldığım yerden.Çocukları ve birçok insanı seviyordum.Onlara,çok şeyler verdiğimi,çok yararlı olduğumu biliyordum.Sadece,ortam bana göre değildi.Yıllar yordu beni.Kendimi yaşamaya ve sanatımla ilgilenmeye zamanım kalmıyordu.Oysa ben,yazmak,üretmek için vardım dünyada.İçim,çok huzursuzdu.Değişim zamanı,çoktan gelmişti.Ve tüm boyutlarıyla,omuzladım bu değişimi.
Beni,düşündüğümden-sandığımdan daha çok seviyorlarmış.İki kez,veda partisi düzenlendi benim için.Bir çok hediye verdiler.En güzeli ve duygulandırıcısı:Yemek tabağı seti idi.Kendimi,iyice evimde hissetmem için yapılmıştı bu jest.Evet,şimdi kendi evimde,o seti kullanıyorum.Maviyi sevdiğimi bildiklerinden,mavi tabaklar almışlar bana.
Ne mutlandırıcı? Güzel ayrılmak insanlardan,bulunduğun yerden.istanbul’u doyasıya yaşadım.Çok şey kazandım.Hala çok seviyorum ama zor bir kent.Alanyada özgürüm.Çok güzel bir ortam var.Arkadaşlarım,harika insanlar.İstanbuldaki arkadaşlarımla,görüşemiyordum bile.
Her sabah uyandığımda ve her sofraya oturduğumda. Arkadaşlarım geldiğinde-istediğim an dışarı çıktığımda.Sevinçle,şükrediyorum.EVİMDEYİM diyorum.Ben bu evi,neredeyse doğduğumdan beri,öyle çok istemiştim ki…Artık,ait olduğum yerdeyim.Huzurluyum,mutluyum.Yürekten istersen,her şeyi alıyorsun.Vermesini ve almasını bileceksin.Teşekkürler hayat.
Nilgün ACAR
24. 02. 2009
Alanya