Ben bütün kitaplarımı açık bıraktığım için üşüdüm
Geçmişin, bugünün ve geleceğin kaplanları kafesteyken
Bir kadını adından tanıdım önce kapı aralığında
Kendimi nasıl bulduğumu anımsamadan otelde
Bileklerimizin üzerine çıkarken kan, sıcak bir anlam
Hiçbir şeyi bitiremeden hep alfabeden başladım
Yurdumun kokusunu aldığım akşamlar gözlerim dolardı
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta