Ben bütün kitaplarımı açık bıraktığım için üşüdüm
Geçmişin, bugünün ve geleceğin kaplanları kafesteyken
Bir kadını adından tanıdım önce kapı aralığında
Kendimi nasıl bulduğumu anımsamadan otelde
Bileklerimizin üzerine çıkarken kan, sıcak bir anlam
Hiçbir şeyi bitiremeden hep alfabeden başladım
Yurdumun kokusunu aldığım akşamlar gözlerim dolardı
Mavi, maviydi gökyüzü
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Devamını Oku
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta