ŞİİR, SEVGİLİM; SEVGİLİM, ÖTEKİ BEN...
ŞİİR; dinmeyen sancılarımın çıplak çığlığıydı,
sarılışın, sansürsüz bir şiir gibi şiirlerdi ruhumu.
Biz; yaşam ressamının üç yılda çizdiği otuz yıldık,
Yıllanmış kederlerimin ortasında açan, ölümsüz kardelenim,
Bakışlarda donan saniyelerde atıyor nabzım.
Ne hasta bekler sabahı,
Ne taze ölüyü mezar.
Ne de şeytan, bir günahı,
Seni beklediğim kadar.
Geçti istemem gelmeni,
Devamını Oku
Ne taze ölüyü mezar.
Ne de şeytan, bir günahı,
Seni beklediğim kadar.
Geçti istemem gelmeni,
-E n g i n Damlalar......
Biz; yaşam ressamının üç yılda çizdiği otuz yıldık,
Yıllanmış kederlerimin ortasında açan, ölümsüz kardelenim,
Bakışlarda donan saniyelerde atıyor nabzım.
Hayatın korkunç muammasını sevgi diliyle çözdük,
Dağın ardıydı kader; göremedik, kördük…
Kadın; şiir ve hüznün soluk alışıdır kalbimde,
Sen kadındın, şiir ve hüzünle beslediğim........
............
Yalnızlık; el sallayamadığım sensiz trenlerdi.
Kalabalıklarda seni aramaktan bitkin düşen ıslak gözlerimdi,
Yokluğunun en zalim yanıydı…aşk mazlumdu..
Yalnızlık; zili olmayan kapımın feryadı,
Talan edilmiş düşlerimin sessizliğiydi...
Hasret; öteki ben’i düşünürken ölmekti.
Kaç kez ölüp dirildiğimi lal sokaklar, saatler, denizler bilir…
Yara; talihin canıma çaktığı paslı çivilerdi,
Hiç kapanmayacak yar/asın
Yarın, hiç gelmeyecek zamanın en kalleş günüydü, yar/ınımdın…
Güneş, sıcaklığını tanıyalı hiç takmadığım bir gezegendi,
Sen güneştin…
Lal zamanlarda dermansız yaralarımı şiirlerle sardım,
Her dizede senden silinmez izler…
Yalnızlık, her şiirde sana hesapsızca koşmaktı,
O biletler ki, bir hazine gibi saklıyorum.
Gurbet, sen uzaklaştıkça azalan yanımdı, tütüne sığınan…
Sensizlikti, sevgisiz her coğrafyaydı…
Ölüme bulunamayan devaydı; vuslat.
Oysa gözlerinde ayışğı ve denizi buluşturacaktım bir haziran ikindisinde…
Sen sevgiydin,
Gözlerimdeki en masum en çıplak ışıktın, sevdikçe çoğalan…
Ölüm; yüreğimin adressiz kalan ilk günüydü, gidişindi…
Gülüşün; ölümü başka bahara erteleyen iksirdi,
Dudaklarında sevginin en güzel resmiydi…
Can veren tebessümünde öldürmüştüm tüm kadınları....
Yarım kaldı can!
Yarım kaldı,
Ağlama!
İnsan olmak suç değil ki…
Kutlarım dost....
Sen sevgiydin,
Gözlerimdeki en masum en çıplak ışıktın, sevdikçe çoğalan…
Ölüm; yüreğimin adressiz kalan ilk günüydü, gidişindi…
Gülüşün; ölümü başka bahara erteleyen iksirdi,
Dudaklarında sevginin en güzel resmiydi…
Ölümü başka bahara erteleyen iksir... Harika...Yine elit bir şiir.En az diğerleri kadar duygusaldı. Kutlarım.
saygılarımla selamlıyorum...
anlam yüklü güzel bir çalışmaydı...
tebrikler üstad...
Kadın; şiir ve hüznün soluk alışıdır kalbimde,
Sen kadındın, şiir ve hüzünle beslediğim........
............
Anlamlar güzeldi şiirinizde.Tebrikler sayın Eroğlu
Can veren tebessümünde öldürmüştüm tüm kadınları....
Yarım kaldı can!
Yarım kaldı,
Ağlama!
İnsan olmak suç değil ki…
3 Ocak2010
Bodrum
İbrahim Eroğlu
Şimdi sıralansın kelimeler yarım kalmışlığın acısına ortak...
Ama yook sancısı çook, lal oldu kelimeler dahi...
Yüreğine sağlık dost...
Selamla Saygımla...
Başarılarınızın bevamını diliyorum
Yarım kalmasın yürekler yanmasın bu alenmde hiçbir arzu diyorum kutluyorum güzel şiirin şairini.
Çok çarpıcı bitirmişsiniz şiirinizi.Etkileyici...
Sen sevgiydin,
Gözlerimdeki en masum en çıplak ışıktın, sevdikçe çoğalan…
Ölüm; yüreğimin adressiz kalan ilk günüydü, gidişindi…
Gülüşün; ölümü başka bahara erteleyen iksirdi,
Dudaklarında sevginin en güzel resmiydi
tebrikler dost,
yüreğindeki sevgi gülleri hiç solmasın,saygıyla...
E n g i n Damlalar......
Biz; yaşam ressamının üç yılda çizdiği otuz yıldık,
Yıllanmış kederlerimin ortasında açan, ölümsüz kardelenim,
Bakışlarda donan saniyelerde atıyor nabzım.
Hayatın korkunç muammasını sevgi diliyle çözdük,
Dağın ardıydı kader; göremedik, kördük…
Kadın; şiir ve hüznün soluk alışıdır kalbimde,
Sen kadındın, şiir ve hüzünle beslediğim........
............
Yalnızlık; el sallayamadığım sensiz trenlerdi.
Kalabalıklarda seni aramaktan bitkin düşen ıslak gözlerimdi,
Yokluğunun en zalim yanıydı…aşk mazlumdu..
Yalnızlık; zili olmayan kapımın feryadı,
Talan edilmiş düşlerimin sessizliğiydi...
Hasret; öteki ben’i düşünürken ölmekti.
Kaç kez ölüp dirildiğimi lal sokaklar, saatler, denizler bilir…
Yara; talihin canıma çaktığı paslı çivilerdi,
Hiç kapanmayacak yar/asın
Yarın, hiç gelmeyecek zamanın en kalleş günüydü, yar/ınımdın…
Güneş, sıcaklığını tanıyalı hiç takmadığım bir gezegendi,
Sen güneştin…
Lal zamanlarda dermansız yaralarımı şiirlerle sardım,
Her dizede senden silinmez izler…
Yalnızlık, her şiirde sana hesapsızca koşmaktı,
O biletler ki, bir hazine gibi saklıyorum.
Gurbet, sen uzaklaştıkça azalan yanımdı, tütüne sığınan…
Sensizlikti, sevgisiz her coğrafyaydı…
Ölüme bulunamayan devaydı; vuslat.
Oysa gözlerinde ayışğı ve denizi buluşturacaktım bir haziran ikindisinde…
Sen sevgiydin,
Gözlerimdeki en masum en çıplak ışıktın, sevdikçe çoğalan…
Ölüm; yüreğimin adressiz kalan ilk günüydü, gidişindi…
Gülüşün; ölümü başka bahara erteleyen iksirdi,
Dudaklarında sevginin en güzel resmiydi…
Can veren tebessümünde öldürmüştüm tüm kadınları....
Yarım kaldı can!
Yarım kaldı,
Ağlama!
İnsan olmak suç değil ki…
'ENGİN DAMLALAR' yüreğe her damlası dokunan dizelerdi..teşekkürler hocam..yine çok güzel..yine şiir..çok beğendim çok!!!
Bu şiir ile ilgili 108 tane yorum bulunmakta