E M E K L İ Y A K a r Şiiri - Zeki Çelik

Alacak, verecek maaşı belli,
Mütevazi insan, yumuşak dilli,
Peşine takılır zibidi, zilli,
Vitrinlere boyun büker emekli,

Ek işte çalışsa gücü de yetmez,
Hastaneye gider dertleri bitmez,
Tedavi zorlaşır ileri itmez,
Kendini kenara çeker emekli.

Torunları olur ona eğlence,
Çekilmez hal alır, gündüz ve gece,
Zarar verir ise ağlar gizlice,
Yıpranır, sendeler sakar emekli.

Daima değişir ona bakışlar,
İşkence gibidir iniş, yokuşlar,
Kanadını çırpar havada kuşlar,
Her şeyi kafaya takar emekli.

Canı çekilirken dostlar toplanır,
Zekice şuura herkes katlanır,
Ruhu teslim eder biraz tatlanır,
Tabutta giderken yakar emekli.

8-8-2001