uçurumlar arşınladığında
henüz terlememişti bıyığı,
mezarlık duvarlarına tırmananların ele başıydı
gözü ela saçı sarı sevdalar edinirdi diğerleri
ve kitap arkalarına kazırlardı şiirleri
yine ve fakat nedense hep;
uçurum boylarını mesken tutan çocukları
Beni hor görme kardeşim
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Devamını Oku
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
