uçurumlar arşınladığında
henüz terlememişti bıyığı,
mezarlık duvarlarına tırmananların ele başıydı
gözü ela saçı sarı sevdalar edinirdi diğerleri
ve kitap arkalarına kazırlardı şiirleri
yine ve fakat nedense hep;
uçurum boylarını mesken tutan çocukları
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var