elma
Yalnızlığın pusu kurduğu
Bir gece yarısında
Gökten düşen üç elmanın
Üçü de benim başıma düştü
Meğer ne korkakmışım
Nedenini niçinini nasılını
Daha da ötesi şansımı
Hiç düşünmeden
Yokuş aşağı
Var gücümle koşmaya başladım
Oysa onlar
Yollarını şaşırmış olmalıydılar
Öyle ya vakit gece yarısı
Dallarında çürümek yerine
Bilinmeyen bir hekimin
Muhteşem reçetesi gibi
Yüreğimin hava yastığı
Henüz açılmadan
Başıma niye düşsünlerdi
Hem de üçü bir yerde diye
Uyanamadan daha
Süzülüverdiler
Kaldırımların üstüne..1.9.24
Kayıt Tarihi : 1.9.2024 19:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!