Mesut’cuğum! Eistor’da bir akşam üstü
Hani kahve içmiştik ya,güneş bize küstü
Ve batıyordu,renk cümbüşüydü dağın üstü
Íşte o hâtırayı hiç unutmıyacam mesut’cuğum.
Sen Kırıkkale’li, ben ise Balıkesir’li gurbette
Hele senin bedenin gurbette,gönlün ise firkatte
Dedi: düş içime sır olsun müsveddeler.
Uçsun bir dem! uçsun buzdan kalbimde.
Hangi yitik güzden kalmış bu yaprak
Bu bahnamede şal.. inmez üstümüzden
Devamını Oku
Uçsun bir dem! uçsun buzdan kalbimde.
Hangi yitik güzden kalmış bu yaprak
Bu bahnamede şal.. inmez üstümüzden
