Mesut’cuğum! Eistor’da bir akşam üstü
Hani kahve içmiştik ya,güneş bize küstü
Ve batıyordu,renk cümbüşüydü dağın üstü
Íşte o hâtırayı hiç unutmıyacam mesut’cuğum.
Sen Kırıkkale’li, ben ise Balıkesir’li gurbette
Hele senin bedenin gurbette,gönlün ise firkatte
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
