E D E R Şiiri - Süleyman Lemos Yıldız

E D E R

Aynı ana, aynı baba özümüz,
Kardeş, bacı görmez oldu, gözümüz,
Acı tatlı söylense de sözümüz,
Fani dünya görmez, EDER İNSANI

Tasada, kıvançta çabuk koşarken,
Kardeş kardeşe hatırın sorarken,
Kasaveti bölük, bölük bölerken,
Yalan dünya bölmez, EDER ADAMI

Servet bıraktılar, uçsuz bucaksız,
Kıymatın bilmedik, harcadık hesapsız,
Paylaşım olmadı, sessiz nizasız,
Mal, mülk kıymat bilmez EDER İNSANI

Ana, baba malı deyip toplanan,
Tamah edip çokça mala saplanan,
Dünya nimeti üstüne çullanan,
Bencil hırs egoist EDER ADAMI

Vasiyet belledik veciz sözleri,
Dost bildik kırk kat uzak elleri,
Çok hırs yapıp bölemedik malları
Dünya malı bencil EDER İNSANI

Babanın ananın göz nuru bağlar,
Bakımsız kalınca yürek kan ağlar,
Birbirine düştü, kızlar oğlanlar,
Dünya mülkü düşman EDER ADAMI

Bayramda, mevlütte selamı kestik,
Büyüğe sormadık! “Biz neler ettik”,
Gönlümüze zakkum ağacı diktik,
Azgın hırs, selamsız EDER İNSANI

Servet hırsı gözümüzü bürüdü,
Şeytan aklı ruhumuzu sürüdü,
Kardeş kardeşin üstüne yürüdü,
Para, servet zalim EDER ADAMI

Babamız bıraktı veciz nasihat,
Sözünü tutmadık , yaptık kabahat,
Ruhuna okumadık dua, rahmet,
Vefasızlık bencil EDER İNSANI

Süleyman YILDIZ üzülme boşuna,
Kardeş menfaatsiz bakmaz kaşına,
Tamah etme yalan dünya aşına,
Hakk’kı sevmez İNSAN EDER ADAMI

25 KASIM /
Süleyman YILDIZ/
(Lemos 5303)