E Çoban Şiiri - Yahya Koza

Davar otarırken hayale daldım
Kendimi bir anda zirvede buldum
Ağırlık çökünce uyuya kaldım
Yatmışsam yatmışım e bunda ne var

Rüyamda kavalı zevkle çalmışım
Ülkede akıllı tek ben kalmışım
Yönetip gütmeye talip olmuşum
Olmuşsam olmuşum e bunda ne var

Fedakârlık şiar çalıştım durdum
Vatandaş uğruna ömrümü verdim
Yaş çamur demedim postumu serdim
Sermişsem sermişim e bunda ne var

Bir konak yaptırdım yolu sekili
Yanında havuzu çokgen şekilli
Devranlar sürdüm ki çengi sakili
Sürmüşsem sürmüşüm e bunda ne var

Bende ki Köroğlu* anlamaz aşktan
Gelincik misali aldım bir sultan
Cümle günüm bayram aşkımla destan
Yazmışsam yazmışım e bunda ne var

Toklunun yününden dokuttum donu
Üstüme giydiğim keçinin gönü
Defterden silmişim unuttum dünü
Silmişsem silmişim e bunda ne var

Kimi ilaç ister kimisi azık
Öfkeyle bağırdım asabım bozuk
Havuzda yüzerken düşündüm yazık
Yüzmüşsem yüzmüşüm e bunda ne var

Bağırıp çağırmam yürek mi yarmak
Milleti hizaya yola getirmek.
Arı kovanına bal için parmak
Atmışsam atmışım e bunda ne var

Konağın ardına yaptırdım ahır
Çobanlar tutmuşum otarır nahır
İstihdam yöntemi yeni bir çığır
Açmışsam açmışım e bunda ne var

Bu garip âlemde yollara düştüm
Atımla dağ bayır tepeler aştım
Çıkını doldurdum altın’dır kastım
Yığmışsam yığmışım e bunda ne var

Hamutu eyledim güzelce hazım
Elde tef oynayan oğlumla kızım
Şevk ile teline vurduğum sazım
Çalmışsam çalmışım e bunda ne var

Koyunlar yayılmış dere tepecik
Rüya bu dedim ya bulanık seçik
Taş üstü yatmışım üstümse açık
Kalmışsam kalmışım e bunda ne var

Çaldığım sazıma tevatür derler
Gelen gidenleri aratır derler
Gözleri kapalı sırıtır derler
Gülmüşsem gülmüşüm e bunda ne var

Vay deli vay çoban hayali bırak
Uyanda sürünün haline bir bak
Gel vazgeç işleri ehline bırak
Demişse demişler kimi ırgalar

Yassahmı efendi hayel düş görmek
Yapanlar ne yapmış kıyasla görsek
Reva mı yigidin döşüne dirsek
Kızmışım küsmüşüm e bunda ne var.

Yahya Koza
*Köroğlu mecaz yöresel:hesap soran yaman çetin, eş