Artık gerekmiyor kafiye, vezin...
Alın sözcükleri, sıraya dizin.
Ne iç ahenk, ne dış; sanki düzyazı...
Övün, ya da ayakaltında ezin.
Kayıt Tarihi : 18.2.2007 22:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!