Düzyazı...(Deneme) ... Şiiri - Ulvi Ziya

En kâmil din, bizim iken...
En güzel îmân, bizim iken...
En son peygamber, bizim iken...
YÜCE ALLAH'ın: Sen olmasan, sen olmasan, bu âlemleri yaratmazdım dediği; âlemlere rahmet olarak gönderilen o yüce insan, bizim iken...
Ve bizler de Müslüman'ken...
Milletlerin ve insanların en iyisi, en temizi, en merdi biz olmamız gerekirken...
Nasıl düştük bu hallere, niye bozulduk...?
Âhîrete giderken...
Yediğimiz gıdâlar;
içtiklerimiz,
giydiklerimiz, kuşandıklarımız,
ektiklerimiz, biçtiklerimiz...
Çoğu hîleli;
karışık,
bulaşık,
ölümcül...
Nasıl bozulduk bu kadar erken.....?
Bütün bunlar vârit iken;
utanmıyacak mıyız,
Müslümanım ben, derken....?
Ne yeterince kontrol var...
Ne suçluyu caydıracak cezâlar...
Zor kazanıp, elde ettiğimiz azıcık parayla sanki ölüm satınalıyoruz...
Bir yandan yavaş yavaş çürürken öte yandan aymazlaşıp kalıyoruz...
Fiyatlar çıldırmış gibi...Başını almış gider üşütük...
Kazançlar ise çok düşük...Birçok insan nadiren alır yer bâzı şeyleri:
Eti...Pastırmayı...Sucuğu...
Çok yiyenler, kalantorlar; ağaların ağaları, beylerin beyleri...
Fakirler çok kez, hayal eder böyle şeyleri...Nadiren alacak olursa parası ancak ucuzuna yeter...Ve bulur yerse adetâ bayram eder çoluğu, çocuğu...
Fakat, emin midir yediğinden...? Emin midir satıcının satarken dediğinden...?
Bekâreti bozuk; şüpheli sevgili gibidir, o ağız sulandıran, haz uyandıran, leziz sanılan madde...Derununda ne gizlidir bilinmez...Karışık mı...? Mikroplu mu...?
Eğer, ânında götürmüyorsa, takılmalı mıdır nazar boncuğu...?
O da uzun zamanda halleder âhîrete yolculuğu...
Nası geldik bu hallere...? Sanki A dan Z ye kadar her şey bozuk....
Para = PUT ...
Vicdan = SUKÛT...
Değil mi bu millete yazık...?

Gâvura çok kızarım ben...
Bilirim ki nâmerttir...
Belki çoğu...Belki hepsi...
Kalleştirler...Sömürürler...
İnsanlar, onlar için, köle...
Dünyâ da doyumluk bir tepsi...
Kul hakkı bilmez, yerler, şişerler...
Bolca tüketirler: Hamburger, çizburger, hat dog...
İçerler; Şarap, koka kola ve pepsi...
Dünyânın az kısmı onlara yetmez...
Hepsi olmalıdır, hepsi...
Nâmus nanay...(herkes bilir) ...
Hayâta; her türlü zevkten, girilir...
Vicdan var mı...?
Hayvanlara çok değer verilir...
İnsan; ırkından dolayı sevilmez, köpek sevilir...
En kanlı katiller onlardan çıkar...
Ve bolca günah çıkarılır...

Ama; bir şey var ki, kesin...
Akıllıdır, zekîdirler,
gözlemci, tahlilcidirler,
nizam, intizam, kânun uygulamaları,
çâre bulma yetenekleri çok güçlüdür...
Gıda kânunlarına da herkes uyar, hîle yapan pişman edilir...
Kimse yediğinden, içtiğinden şüphelenmez...
Pek çok gıdayı, kolayca, bulurlar...
Zevkle; yer, içer, obez olurlar...
Vücut da rûh da yerken haz alır...
Geriye; boşaltmak derdi, kalır...