Düzüb gedirler Şiiri - Sevinc Arzulu

Çox qaçdım fələyin əcələsindən,
Əslindən, nəslindən, şəcərəsindən.
Bəzən ümidimin pəncərəsindən,
Mavi-göy buludlar üzüb gedirlər.

Hərdən xatirimə gəlir olanlar,
Qarşımda dayanır gözü dolanlar.
Arzu baxçasından alaq yolanlar,
Üzümə göz yaşı düzüb gedirlər.

Verilib əcələ behiniz sizin,
Dağlarda qalıbdır “Eh”iniz sizin.
Sıraya düzülüb ruhunuz sizin,
Məni qəmli-qəmli süzüb gedirlər.