Oturdum bir gece vakti baktım dünyaya ;
Ne gök yüzü eskisi gibiydi ,
Ne insanlar insan gibi .
Ne gülüşmeler gülmeydi,
Ne ağlamalar ağlama.
Her şey bir düzmece ve palavra
Ne şan, ne dahi şöhret
İnsanlık ki en büyük nimet..
Sen kirletme kalbini ;
Kirletirsen kaybedersin tüm güzelliğini...
Kayıt Tarihi : 23.1.2021 19:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Teşekkür ederim efendim...
TÜM YORUMLAR (2)