31 yıl sonra, ben geldim okulum!
Seni Sen değil, bambaşka gördüm.
Bu Sen misin, Okulum?
Yoksa yanlış mı gördü gözüm
Ben seni tanıyamadım.
Sen de Beni.
6-C eli 564 nolu öğrencin
Necati TARAKI
Haklısın tanıyamamakta
Gözlük taktım, saçları azalttım, kilo aldım.
Değiştim çünkü
Arkadaşlar da tanıyamadılar ya!
Ama sen daha çok değişmişsin.
4.Binanın tamamı, Aşağı Yatakhanenin üstü yanmış
Birinci ve İkinci Binana kilit vurulmuş
Tarumar olmuşsun, amacın değişmiş
Başka amaçlı kullanılıyorsun
Biz Seni Öğretmen amaçlı bildik
Öyle görmek isterdik.
Ben Seni, Sen de Beni görmesen daha mı iyi olurdu?
İlk aşkımdın, sevdamdın, hayalimdin.
Bana seni sorarlarsa ne diyeceğimi bilemiyorum.
Sana çok ihtiyacı var bu Ülkenin
Ruhuna toprağına aşına
Tarihsin nazarımda
Köy Enstitüsü iken, Selçuklu
İlköğretmen Okuluyken, Osmanlı
Anadolu Öğretmen Lisesi iken
Türkiye Cumhuriyeti olmuşsun
Taptaze meyveler vermeye devam ediyorsun.
Ne olur
SEN:güçlü, kuvvetli, uygar, medeni ol
Ben mesleğimin sonuna geldim
Bana verdiğin şevki, azmi, ideali hiç kaybetmedim
Hiç değişmedik inan, eski Biziz
İlk günkü 1969daki gibiyiz
Yaptığımız her işte tek düşüncemiz
Vatanımız, Milletimiz, Ülkemiz
Biz Öğretmen doğduk
Öğretmen öleceğiz.
16.Temmuz 2000 DÜZİÇİ
Kayıt Tarihi : 7.6.2009 01:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İlk okuldan sonra 2 sınavla girdiğim,6 yıl yatılı olarak okuduğum, İlk Öğretmen Okulluna yıllar sonra döndüğümde, karşılaştığım manzaraların tezahürüdür. Not: Daha sonraki yıllarda 2. bina Eğitim Müzesi olarak hizmete açılmıştır.Emeği geçenleri kutluyorum.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!