Bir kayıp cennet gibi kaldı anısı içimde
Dumanlı dağlarının eteğindeki o minik şehrin...
Nedendir bilmez kimsecikler,
ve ne zaman anılsa adı
sızlayıverir başı
yanık yüreğimin...
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim